Granen

In mijn vorige blog schreef ik dat ik het jammer vond dat er in een gezond dieet, wat een positieve invloed heeft op iemands psychische welzijn, volkoren granen zaten.In deze blog zal ik proberen zo duidelijk mogelijk te vertellen waarom ik dit erbij zette.

Daarvoor moeten we eerst terug in de tijd om te achterhalen hoe ons hedendaagse tarwe tot stand is gekomen.

Al sinds de oudheid eten we brood en graanproducten. Er zijn bewijzen gevonden dat de mensheid zo ongeveer 10.000 jaar geleden al gereedschap gebruikten om zaden en granen te malen. Dit was in het tijdperk dat de mens nog jager-verzamelaar was. Dit hield in dat de mens dus moest jagen en dat ze o.a. vruchten, noten, groenten en zaden verzamelden voor hun dagelijkse portie eten.

Er groeiden in die tijd grassoorten die granen bevatten. De mensheid leerde om die granen te malen en daar eten van te maken. Het is niet duidelijk of ze er brood van maakten of het als een soort pap of iets aten, maar dat ze het aten is zeker.

De tarwesoort die 10.000 jaar geleden zeer waarschijnlijk door onze voorouders gebruikt werd heet ‘Einkorn’. Door kruising van dit graan met een ander graansoort is er weer een nieuw graansoort ontstaan (Emmer), dat men ten tijde van de bijbel gebruikte. Na verdere kruising ontstond Spelt, en na Spelt is de ontwikkeling van tarwe snel gegaan. Eerst nog een tijd via natuurlijke kruising. Tot in de jaren ’60 ging de ontwikkeling van tarwe nog via kruisbestuiving, maar door de wetenschap werd chemie steeds belangrijker om te kijken of er een mutatie van de tarwe teweeg gebracht kon worden, zodat deze steeds meer en dikkere korrels kon bevatten, en dus grotere oogsten op dezelfde vierkante meters. Ze gebruiken onder andere natriumazide om deze mutaties teweeg te brengen.

Door alle aanpassingen is de tarwe er voor de mens niet beter op geworden. Er zijn steeds meer mensen (waaronder een groeiend aantal artsen) die stellen dat tarwe, in zijn oervorm, maar helemaal in zijn hedendaagse jasje (of vliesje) niet goed is voor de mens.

Eén van de dingen die, volgens William Davis, cardioloog en de schrijver van het boek ‘Broodbuik’, ervoor zorgt dat (hedendaagse) tarwe-producten zo slecht zijn voor je is door amylopectine A.

Amylopectine A is een stof uit de groep van de meervoudige suikers. Door zijn ruimtelijke vormgeving zijn de meervoudige suikerketens heel snel af te breken tot enkelvoudige suikerketens. De grote groep enkelvoudige suikerketens worden vervolgens opgenomen in het lichaam, waardoor je suikerspiegel zeer snel stijgt tot erg hoge waardes. Om die hoge suikerwaarde tegen te gaan, reageert de alvleesklier met het afgeven van een hoge dosis insuline, waardoor je suikerspiegel uiteindelijk weer zakt. Er zitten enkel nadelen aan dit hele proces.

Ten eerste zorgt de hoge insulinewaarde, die na zo’n hoge suikerwaarde komt, ervoor dat de energie/suikers in de vetcellen opgeslagen worden, waardoor dus meer kans op obesitas.

Ten tweede zorgt de insuline ervoor dat je suikerwaarde weer daalt naar een dieptepunt, waardoor iemand zich futloos voelt en weer behoefte krijgt om te eten. Indien dit proces zich vaak herhaalt krijg je een verhoogde kans op een ‘uitputting’ van de alvleesklier, met als gevolg diabetes type 2.

Ten tijde van de hoge suikerwaarde reageert het suiker in je bloed met eiwitten in je bloed. Iedereen die vroeger op de lagere school wel eens een snoephuisje heeft gemaakt, kan zich misschien nog herinneren dat de lijm met eiwit en suiker gemaakt werd. Simpel gezegd is dit niet echt bevorderlijk voor je bloedvaten. Vandaar dat Davis stelt dat 80% van de mensen met cardiovasculaire klachten ook diabetes type 2 hebben en vice versa.

Davis stelt dat veel cardiovasculaire klachten, diabetes type 2, maar ook gewrichtspijnen, veel buikklachten en zelfs auto-immuunziekten kunnen verbeteren en in sommige gevallen verdwijnen door het elimineren van tarwe in je dieet.

Omdat mensen nu eenmaal veel vertrouwen hebben in de kennis van artsen, zal ik hieronder nog een paar artsen benoemen die ook grotendeels achter dit verhaal staan en hun mening gebaseerd hebben op een diepgaande studie met betrekking tot voeding.

Dr. Terry Wahls, een arts die aan MS leed, geeft in haar presentatie voor TEDx aan hoe ze volledig genezen is van MS, met name door de eliminatie van granen uit haar dieet en door het eten van (zeer) veel groenten.

Dr. Chris Kresser (schrijver van ‘beyond paleo’), Dr. Kris Verburgh (schrijver van de voedselzandloper), Frits Muskiet (professor in de patho-fysiologie) en nog enkele artsen in dit filmpje zijn een paar artsen in een steeds groter wordende groep mensen die zich bewuster worden van ons huidige voedingspatroon en de manko’s daarvan.

Tot slot nog wat stof tot nadenken; Sinds ongeveer 35 jaar bestaat het brokvoer (voornamelijk granen) voor onze huisdieren (honden en katten) in de huidige vorm. In dit artikel staat dat het aantal honden en katten met kankergezwellen nog nooit zo hoog is geweest dan dat het op dit moment is. ‘Vreemd’ genoeg stijgt ook het aantal mensen met kanker elk jaar weer. Vanaf 2007 was hart- en vaatziekten niet meer doodsoorzaak nummer 1, maar is dat kanker. In 2011 overleed 32% van alle sterfgevallen aan kanker. Bij niet-westerse mensen ligt dit aantal een stuk lager.

Volgens dr. Thomas Seyfried heeft kanker zeer sterk te maken met de stofwisseling en met name die van suiker en insuline.